Tuinen, parken, pleinen, dorpskernen, begraafplaatsen, enz. … moeten geconcipieerd en aangelegd worden. Landschappen daarentegen percipiëren we veeleer als eeuwenoude natuurgegevens. Niettemin grijpen we er duchtig op in. We wonen en werken erin, rijden erdoor, … kortom we maken er gebruik van, zodat langzaam maar zeker de mens zijn stempel erop gedrukt heeft. Toch zijn er zelfs in verstedelijkte gebieden gezegende, stille plekjes te vinden waar het uitzicht niet alleen dichters, schilders of fotografen, maar ook u en mij inspireren kan. Zeker waar landschapsarchitectuur de omgeving een handje toesteekt ontstaan openluchtoorden waarin de bezoeker met welbehagen vertoeft. Omdat hij er ook spiritueel kan herademen en er de nodige sereniteit ondervindt om op te gaan in bewustwording en bezinning.
Zo ontwerpt en ontwikkelt landschapsarchitect Andy Malengier in harmonie met de natuurlijke entourage en de culturele context prachtige buitenplaatsen waar iets fundamenteel menselijks te beleven valt. Plaatsen met een optimale beleving waar ontmoeting en betrokkenheid centraal staan. Waar de weg ernaartoe even belangrijk is. Waar een evenwicht tussen openheid en geborgenheid de mens steeds een comfortabel gevoel heeft. Waar, hier specifiek in het geval van begraafplaatsen, het ritueel van het afscheid nemen en de latere herdenking van een dierbare in het mooiste kader kan doorgaan. Plaatsen waar de kunst om te leven, de kunst om te sterven en de kunst om los te laten de perfecte harmonie vinden.
‘Het was de grote en heerlijke opgave van de ontwerper om in de taal der schoonheid tot de bedroefden te spreken, een taal van vrede, die alle verstand te boven gaat’ – Gilbert Decouvreur
Onder de opeenvolging der seizoenen, met een samenspel van vormen en lijnen, van nabijheid en perspectief zijn de door Andy Malengier ontworpen plaatsen kleine oasen van rust en stilte. Plaatsen waar de moderne mens in zijn banale en profane dagdagelijkse wereld bij pozen nood aan heeft en waar hij tot een stille beleving van de buitenruimte kan overgaan.
Zijn werk laat u zien en voelen hoe innig we een landschappelijk decorum kunnen beleven en zorgt ervoor dat er geen nieuw maar een verloren fundamenteel aspect van ons bestaan terug aan het daglicht gebracht wordt. Zijn werk is een verhaal. Een verhaal van stilte, schoonheid en bewustwording waarbij de beleving van de mens centraal staat. – Bart Vuylsteke
‘Andy, Van zoveel schoonheid op de parkbegraafplaats wordt een mens stil. Kan men zich onthechten van vele dagelijkse beslommeringen. Een geliefde moeten afgeven krijgt in uw prachtige realisaties een diepere betekenis en stemt tot innerlijke rust en vrede.’ – Paul Decorte
‘De ontwerper creëert hier een reine en lichte stemming waartegenover al het dagdagelijkse zo weinig betekent’ – Gilbert Decouvreur
‘Andy, wat mij in Oostnieuwkerke en jouw overige werken opvalt is een strakke soberheid met een bijna mystieke uitstraling. Zo’n plekken verdienen naar mijn aanvoelen zowel het epitheton ‘zalig’ als ‘heilig’. – Daniël Vanhoutte
‘Je hebt een ware gave Andy om natuur, geschiedenis en waardes samen te brengen in een serene omgeving. Zo verwek je een sfeer waarin men oprecht gefocust kan worden op het moment van afscheid en herinneringen. Je werk is bewonderenswaardig …’ – Sven Garreyn
‘Het zou een vanzelfsprekendheid mogen wezen dat iedere gemeente een dergelijke schitterende parkbegraafplaats zoals Wervik heeft. Een mooie plaats waar men kan stilstaan bij het leven. Het leven van uzelf, … en van uw dierbaren die heen gegaan zijn.’ – Henk Claeys
Naast het niet aflatend streven naar een ‘stille beleving van de buitenruimte’ als rode draad doorheen mijn werk worden ook 8 belangrijke principes toegepast om een verantwoorde tuin- en landschapsarchitectuur te creëren. Deze 8 principes werden opgesteld door mijn leraar architectuur, dhr. Gilbert Decouvreur. Het was een geschenk in mijn jonge studententijd om in het atelier van Gilbert Decouvreur artistiek gevormd te worden. Nog steeds beleef ik in mijn praktijk zijn meesterlijk onderricht en probeer ik dit zo goed als mogelijk in mijn ontwerpen toe te passen.
1.Fascinatie voor de natuur
De meetkunde als abstract beeld van de natuurlijke orde!
2.Fascinatie voor oude culturen
Oude culturen zijn de herbariums voor een toekomstig architect. Een goede kennis en inlevingsvermogen van de gevarieerde schoonheid van het verre verleden is noodzakelijk.
3.Respect voor de historische omgeving
Deze omgevingen zijn zeer kwetsbaar en vragen een eigen zorgzaamheid. Alle grote architectuur is met respect voor de omgeving ingepast!
4. Onderscheid tussen oppervlakkig en diepmenselijk
Het onderscheid leren zien tussen de architect die zich opwerpt als controversieel & oppervlakkig of eerder een architectuur ontwerpt die diepmenselijk is. Om prachtige ontwerpen te maken moet men deze diepmenselijke kwaliteit bezitten. Zo niet, vervalt men in modes.
5. Een juistere duiding van het functionalisme
Geen eng rationeel functionalisme, doch een functionalisme dat pluralistisch, complex en contradictorisch is.
6. Vernieuwing plaatsen in een historische context
Als een nieuwe mode opduikt deze leren plaatsen in een historische context in plaats van ze blind na te volgen.
7. Socio-economisch contra artistiek-creatief
De publieke ruimte niet vanuit een socio-economische maar vanuit een artistiek-creatieve benadering invullen!
8. De confrontatie met grootse architectuur
Studiereizen maken, die confrontaties zijn met werkelijk grootse architectuur. Geen modereizen, maar confrontaties met grootmeesters.
Studie volgens principe 1 – Fascinatie voor de natuur, de meetkunde als abstract beeld van de natuurlijke orde! Studie in bristolkarton van de perfecte verhouding van een plantencel. Andy Malengier, Atelier Gilbert Decouvreur, Sint-Lucas Gent, 1989